توت فرنگی های تشنه

این بزرگ ترین و پر دوام ترین
خواهش من از توست،
مگذار غم سرزمین روحت را
به تصرف در آورد و جای کوچکی
برای من باقی مگذارد.
من به شادی محتاجم،
و به شادیِ تو؛
بی شک بیش از شادمانی خودم...

توت فرنگی های تشنه ...

گذشته دروغی بیش نیست!

و خاطره بازگشتی ندارد...

و هر بهاری که می‌گذرد، دیگر برنمی‌گردد…

و حتی شدیدترین

و دیوانه کننده‌ترین عشق‌ها نیز،

حقیقتی ناپایدارند...

توت فرنگی های تشنه ...

گــاهـی گمان نمی کنی ولی خوب میشود،گــاهـی نمیشود، که نمیشود، که نمیشود…!گــه جور میشود خود آن بی مقدمهگــه با دو صد مقدمه ناجور میشود…گــاهـی هزار دوره دعا بی اجابت است!گــاهـی نگفته قرعه به نام تو میشود…گــاهـی گدای گدایی و بخت با تو یار نیستگــاهـی تمام شهر گدای تو میشود…گــاهـی برای خنده دلم تنگ میشود،گــاهـی دلم تراشه ای از سنگ میشود…!گــاهـی تمام این آبی آسمان ما،یــکباره تیره گشته و بی رنگ میشود…گــاهـی نفس به تیزی شمشیر میشوداز هــرچه زندگیست دلت سیر میشود…گــویـی به خواب بود،جوانی مان گذشت،گــاهـی چه زود فرصتمان دیر میشود…کــاری ندارم کجایی ، چه میکنیبـی عـشق سر مکن که دلت پیر میشود…. توت فرنگی های تشنه ...